Eens in de zoveel tijd sta je op een bruiloft, maar vaak zie je ook dat het voor de muziek slecht is georganiseerd. De band is vaak een sluitpost, als we geld over hebben dan... Het is van belang om de locatie vooraf te bezoeken en goede afspraken te maken (ook over het eten!)
Vaak is er ook niet nagedacht over de plek waar we moeten staan of het vervoer van de apparatuur.
Toch zonde van je geld, gelet op onderstaand verhaal.
Ik kreeg een gig in een Kasteel in Wageningen voor een prachtige bruiloft. Te ver voor een check vooraf.
Bij aankomst bleek, stond de Porsche, waarin het bruidspaar zich verplaatste voor de hoge trap met rode loper. "hoe moeten we naar boven met onze apparatuur "vroeg ik aan het personeel.
Verontwaardigd reageerde ze, "over de trap natuurlijk, nee, er is geen lift!"
ok, ik denk zo'n 30 treden waren het wel, maar afijn een jonge meid is op haar toekomst voorbereid. Nou denk je misschien: "ach zeur niet met je microfoontje", maar een beetje zangeres tegenwoordig heeft haar eigen installatie en die moest ik geëmancipeerd als ik ben, dan ook maar zelf naar boven brengen.
Uitgeput kwam ik aan en vroeg: "waar had u ons gewild? "aan de bediende. "Nou hier in de gang achter deze deuren en de deuren moeten wel open blijven, want wij moeten het diner serveren!
"Maar mevrouw, als u de deuren open laat ziet niemand ons". Dat was geen antwoord waardig.
Terwijl mijn bandleden gedwee begonnen op te stellen, liep ik de bibliotheek in, waar niemand was maar wel plek. " Ik ga hier staan" en maande de band om de spullen te verplaatsen.
"Dat was oké, als we het op de grote tafel onder cellofaan opgestelde dessert, maar met rust lieten!"
"Nou doe mij maar een wijntje", "nee er wordt geen alcohol aan de muzikanten geschonken!" Ok.
We starten met spelen, zonder publiek en in de andere zaal was het diner aan de gang onder veel geroezemoes. Gaandeweg het optreden zakte het spel in, spelen zonder publiek geeft geen kick, dus we hadden op een gegeven moment totaal geen zin meer.
"Zie het als een repetitie" zei ik om de boel op te beuren, maar het mocht niet baten.
Na het diner kwam het stel de dessert kamer in, samen met de gasten. In no time veranderde de mooi opgemaakte desserttafel in een woestenij, er bleef niets van over. Het bruidspaar nam afscheid en het feest was ten einde.
Nog voor de vader zich kon bedenken griste ik de envelop met Farofa erop uit zijn handen. " Ik heb jullie niet gehoord" riep hij verdwaasd. Het feest was ten einde, op naar huis!
